Analizowanie przebiegu fali

Po pobraniu i uruchomieniu plików MATLAB użyj podanych niżej schematów blokowych do przeanalizowania plików z fazami zarejestrowanymi w poprzednim kroku.

Rysunek 1. Schemat przepływu analizy przebiegu sygnału dla efektu 1 i 2

Rysunek 2. Schemat przepływu analizy przebiegu dla efektu 3

Przypadki błędów

Przed analizą i w jej trakcie sprawdź przypadki niepowodzenia (F01–F05).

• Kod MATLAB nie może przetwarzać efektów oznaczonych jako F01 i F02.
• Efektów oznaczonych jako F03-1 nie można dodawać do mapy wydajności, nawet jeśli są przetwarzane przez kod MATLAB bez błędów.
• Efekty oznaczone jako F03-2, F04 i F05 można nadal dodawać do mapy wydajności, mimo że przetwarzanie nie powiodło się.
• Jeśli funkcja Vibrator.hasAmplitudeControl() zwraca wartość false, DUT jest oznaczony jako F04 lub F05.
• Jeśli podczas pomiaru po kliknięciu przycisku „Efekt 3” wystąpi zauważalne opóźnienie (ponad 500 ms), urządzenie testowe otrzyma oznaczenie F04.

Kod błędu	Opis błędu	Efekty	Przyczyna niepowodzenia	Rozwiązanie problemu
F01	Nie rejestruje się sygnału wyjściowego.	Efekt 1	Nie zaimplementowano stałych danych dotyczących reakcji na dotyk.	Zaimplementuj pustą stałą zgodnie z opisem w  kroku 2 listy kontrolnej.
F02	Błąd kodu MATLAB. Przykład błędu MATLAB: Indeks przekracza wymiary macierzy.	Efekt 1, Efekt 2	Amplituda efektu haptycznego jest zbyt słaba.	Zwiększ amplitudę efektu haptycznego.
F03-1, F03-2	[F03-1] Brak błędu MATLAB, ale PRR wypełniony z kodu MATLAB jest mniejszy niż 0. [F03-2] Brak błędu MATLAB, ale amplituda wypełniona z kodu MATLAB jest mniejsza niż 0,1 g.	Efekt 1, Efekt 2	Amplituda efektu haptycznego jest zbyt słaba.	Zwiększ amplitudę efektu haptycznego.
F04	sygnał jest za krótki (około 500 ms zamiast 1000 ms);	Efekt 3	Urządzenie nie może prawidłowo wygenerować skalowanej amplitudy. Pierwsza faza o długości 500 ms jest generowana z amplitudą 0%, mimo że została wywołana z amplitudą 50%.	Włącz funkcje skalowania Amplitude.
F05	Dwie wartości maksymalnej amplitudy różnią się nieznacznie lub wcale.	Efekt 3	Urządzenie nie może prawidłowo wygenerować skalowanej amplitudy.	Włącz funkcje skalowania Amplitude.

Rysunek 3. Przykłady wykresów sygnałów w MATLAB-ie: F03-1 (po lewej) i F03-2 (po prawej)

Rysunek 4. Przykłady wykresów sygnałów w MATLABU dla F04 (po lewej) i F05 (po prawej)

Pobieranie danych z analizy

Po uruchomieniu kodu MATLAB dla każdego efektu możesz odczytać wyniki wyświetlane w oknie poleceń oprogramowania MATLAB.

Rysunek 5. Przykład wyników MATLAB w oknie poleceń: efekt 1 (pierwszy) i efekt 3 (drugi)

• Efekt 1 i Efekt 2 (krótki impuls)

  • Czas trwania szczytu (ms)
  • Maksymalna amplituda (g)
  • PRR do obliczania danych dotyczących ostrości (FOMS = PRR/czas szczytu)

• Efekt 3 (długie wibracje)

  • Maksymalna amplituda (g) dla dwóch faz

Porównywanie wyników za pomocą mapy wydajności obejmuje ten sam zestaw danych uzyskanych z reprezentatywnych urządzeń w ekosystemie Androida, dzięki czemu możesz odpowiednio wypełnić mapę wydajności. Dzięki temu lepiej poznasz cały ekosystem i będziesz mieć możliwość porównywania swoich danych z danymi z mapy skuteczności.

Z tabeli poniżej dowiesz się, jak Twój DUT wypada na tle innych telefonów lub tabletów w ekosystemie Androida. Konkretne pytanie oparte na tym założeniu wygląda tak: Czy mój telefon działa lepiej czy gorzej od innych telefonów z Androidem o podobnych parametrach (np. w tej samej kategorii cenowej)?

[Input] Efekty do analizy	[Wyjście] Amplituda maksymalna (G)	[Output] Peak duration (ms)	[Wyjście] Współczynnik pulsu do dzwonienia (PRR)
Efekt 1. Wstępnie zdefiniowane stałe haptyczne (VibrationEffect.EFFECT_CLICK)	[1] Dane 1-1	[2] Dane 1–2	[3] Dane 1–3
Efekt 2. Krótki niestandardowy efekt haptyczny (czas trwania = 20 ms, amplituda = 100%)	[4] Dane 2-1	[5] Dane 2-2	[6] Dane z 2020 r., 2–3 kw.
Efekt 3-1. Długi niestandardowy efekt haptyczny. Faza 1 przyspieszenia z amplitudą 50% przez pierwsze 500 ms	[7] Dane 3-1	nie dotyczy	nie dotyczy
Efekt 3-2: długi niestandardowy efekt haptyczny Faza 2 przyspieszenia z amplitudą 100% przez 500 ms	[8] Dane z 3-2	nie dotyczy	nie dotyczy

Stosunek pulsu do pierścieni i amplituda szczytowa dla efektu 1 i efektu 2

Dwa kluczowe parametry zmierzone w efekcie 1 i 2 to współczynnik impulsu do dzwonienia (PRR) i amplituda szczytowa. Te parametry są oparte na pomiarze przyspieszenia dokonanym przez ustawienie akcelerometru.

PRR oblicza się, dzieląc główny impuls przez amplitudę dzwonienia. Czas trwania to upływający czas w przypadku głównego impulsu. Formuła PRR:

Rysunek 6. Symulowany sygnał przyspieszenia

Rysunek 6 przedstawia te elementy:

• Główny impuls:określany przez sygnał w oknie czasowym, w którym amplituda maleje do 10% amplitudy szczytowej.

• Czas dzwonienia: określany przez sygnał, w którym amplituda maleje z 10% amplitudy szczytowej do mniej niż 1% amplitudy szczytowej.

• Oblicz PRR i czas trwania: utwórz dopasowanie krzywej, które wykorzystuje punkty szczytowe każdego okresu przyspieszenia. Najlepszym sposobem na to jest dopasowanie krzywej, ponieważ poprawia ono powtarzalność testu przez minimalizowanie efektów szumu.

Maksymalna amplituda dla efektu 3

Rysunek 7. Przeskok aktuatora

Elementy te pokazano na rysunku 7:

• Długa wibracja
  • Wyjście z liniowego aktuatora rezonansowego, gdy na wejściu sinusoidalnym występuje częstotliwość rezonansowa.
• Maksymalna amplituda
  • Maksymalna amplituda długich wibracji, gdy wibracje urządzenia są w stanie stałym.
• Przekroczenie
  • Przeskok występuje, gdy siłownik jest oddalany od rezonansu. Rysunek pokazuje zachowanie, które występuje, gdy wibrator jest napędzany przez sygnał sinusoidalny z odstępem od rezonansu. To przykład bardzo dużego przekroczenia.
  • Gdy modulator pracuje z częstotliwością rezonansową, przeregulowanie jest minimalne lub nie występuje wcale. Typowe częstotliwości rezonansowe LRA mieszczą się w zakresie 50–250 Hz.