Poniżej znajdziesz listę, która pomoże Ci poznać podstawową terminologię Projektu Android Open Source (AOSP). Definicje kluczowych terminów znajdziesz też w innych źródłach:
- Dokument definicji zgodności z Androidem (CDD) sekcja Parametry kompilacji
- Terminologia dotycząca dźwięku
- Podstawowe pojęcia i terminologia związana z USB
- Terminologia motoryzacyjna
- Terminologia związana z Automotive Dialer
- Terminologia interfejsu Automotive Instrument Cluster API
- Słowniczek dla programistów aplikacji
- Terminologia związana z wersjami aparatu
- Terminologia dotycząca nakładki na drzewo urządzenia (DTO)
- Terminologia cyklu życia ramowej tabeli zgodności (FCM)
- Terminologia związana ze zdrowiem
- Terminologia HIDL
- Terminologia związana z magazynem kluczy obsługiwanym przez sprzęt
- Terminologia związana z wielokrotnie wyświetlanymi reklamami
Aby dowiedzieć się, jakiego słownictwa używać, a jakiego unikać, aby tworzyć bardziej inkluzywny ekosystem, zapoznaj się z artykułem Code with respect.
Aplikacje
- Plik APK (.apk)
- Plik pakietu aplikacji na Androida z rozszerzeniem
.apk. Każda aplikacja na Androida jest kompilowana i pakowana w jeden plik, który zawiera cały kod aplikacji (pliki DEX z rozszerzeniem.dex), zasoby, komponenty oraz plik manifestu. Plik pakietu aplikacji może mieć dowolną nazwę, ale musi mieć rozszerzenie.apk, na przykładmyExampleAppname.apk. Dla wygody plik pakietu aplikacji jest często nazywany plikiem APK.Powiązane: app
- działanie
- Opis czegoś, co nadawca intencji chce osiągnąć. Działanie to ciąg znaków przypisany do zamiaru. Ciągi akcji mogą być definiowane przez Androida lub przez zewnętrznego dewelopera. Na przykład
android.intent.action.VIEWdla adresu URL witryny lubcom.example.rumbler.SHAKE_PHONEdla niestandardowej aplikacji, która powoduje wibrowanie telefonu.Powiązane: intencja
- aktywność
- Pojedynczy ekran w aplikacji z obsługującym go kodem Java pochodzącym z klasy
Activity. Najczęściej aktywność jest widoczna jako okno pełnoekranowe, które może odbierać i przetwarzać zdarzenia interfejsu użytkownika oraz wykonywać złożone zadania, ponieważ wykorzystuje okno do renderowania. Aktywność zwykle zajmuje cały ekran, ale może też być pływająca lub przezroczysta. - aplikacja
- Z perspektywy komponentu aplikacja na Androida składa się z jednego lub więcej komponentów: aktywności, usług, komponentów słuchających i komponentów odbiorczych intencji. Z perspektywy pliku źródłowego aplikacja na Androida składa się z kodu, zasobów, komponentów i jednego pliku manifestu. Podczas kompilacji te pliki są pakowane w jeden plik o nazwie plik pakietu aplikacji (APK).
Powiązane: plik APK (.apk), activity
- odbiornik
- Obiekt oparty na klasie
BroadcastReceiver, która nasłuchuje intencji rozgłaszanych, a nie wysyłanych do pojedynczej aplikacji docelowej lub aktywności. System przesyła intencję transmisji do wszystkich zainteresowanych odbiorników transmisji, które przetwarzają intencje sekwencyjnie.Powiązane: intencja, intencja filtr
- dostawca treści
- Warstwa abstrakcji danych, której możesz używać do bezpiecznego udostępniania danych aplikacji innym aplikacjom. Dostawca treści jest tworzony na podstawie klasy
ContentProvider, która obsługuje ciągi zapytań o treści w określonym formacie, aby zwracać dane w określonym formacie. Więcej informacji znajdziesz w artykule o dostawcach treści.Powiązane: Identyfikatory URI na Androidzie
- okno
- Okno pływające, które działa jako lekka forma. Dialog może zawierać tylko przyciski i ma na celu wykonanie prostego działania (np. wybranie przycisku) oraz ewentualnie zwrócenie wartości. Dialog:
nie jest przeznaczony do przechowywania w steku historii, nie może zawierać złożonego układu ani wykonywać złożonych działań. Android udostępnia domyślne proste okno z opcjonalnymi przyciskami. Możesz też zdefiniować własny układ okna.
Klasa podstawowa dla dialogów to:
Dialog.Powiązane: activity
- intencja
- Obiekt wiadomości, którego możesz używać do uruchamiania lub komunikowania się z innymi aplikacjami lub działaniami w trybie asynchronicznym. Obiekt intencji to instancja klasy
Intent. Zawiera ono kilka pól kryteriów, które możesz podać, aby określić, jaka aplikacja lub aktywność otrzyma intencję oraz co odbiorca zrobi, gdy ją obsłuży. Dostępne kryteria obejmują pożądane działanie, kategorię, ciąg danych, typ MIME danych i klasę obsługi. Aplikacja wysyła intencję do systemu Android, a nie bezpośrednio do innej aplikacji lub aktywności. Aplikacja może wysłać intencję do jednej aplikacji docelowej lub jako transmisję, którą mogą obsłużyć kolejno różne aplikacje. System Android odpowiada za znalezienie najlepszego dostępnego odbiornika dla każdego zamiaru na podstawie kryteriów podanych w zamiarze i filtrów zamiarów zdefiniowanych przez inne aplikacje. Więcej informacji znajdziesz w artykule Intencje i filtry intencji.Powiązane tematy: filtr intencji, odbiornik telewizyjny
- filtr intencji
- Obiekt filtra, który aplikacja deklaruje w pliku manifestu, aby poinformować system, jakie typy intencji są akceptowane przez poszczególne komponenty i z jakimi kryteriami. Dzięki filtrowi intencji aplikacja może wyrazić zainteresowanie określonymi typami danych, działaniami intencji, formatami identyfikatorów URI itp. Podczas rozwiązywania intencji system analizuje wszystkie dostępne filtry intencji we wszystkich aplikacjach i przekazuje intencję do aplikacji lub aktywności, która najlepiej pasuje do intencji i kryteriów. Więcej informacji znajdziesz w artykule Intencje i filtry intencji.
Powiązane: intencja, odbiornik telewizyjny
- zasoby
- Nieprogramowe komponenty aplikacji, które są zewnętrzne w stosunku do skompilowanego kodu aplikacji, ale mogą być ładowane z kodu aplikacji za pomocą znanego formatu referencyjnego. Android obsługuje różne typy zasobów, ale zasoby typowej aplikacji obejmują ciągi znaków interfejsu użytkownika, komponenty układu interfejsu, grafikę lub inne pliki multimedialne.
Aplikacja korzysta z zasobów, aby efektywnie obsługiwać lokalizację oraz różne profile i stany urządzenia. Aplikacja zawierałby na przykład osobny zestaw zasobów dla każdego obsługiwanego lokalnego systemu operacyjnego lub typu urządzenia. Mogłaby też zawierać zasoby układu dostosowane do bieżącej orientacji ekranu (poziomej lub pionowej). Więcej informacji o zasobach znajdziesz w artykule Omówienie zasobów aplikacji. Zasoby aplikacji są zawsze przechowywane w podfolderach
res/*projektu. - obsługa
- Obiekt klasy
Service, który działa w tle (bez interfejsu użytkownika), aby wykonywać różne trwałe działania, takie jak odtwarzanie muzyki czy monitorowanie aktywności sieci.Powiązane: activity
- Identyfikatory URI na Androidzie
- Android używa ciągów identyfikatorów URI jako podstawy do żądania danych od dostawcy treści (np. do pobrania listy kontaktów) oraz do żądania działań w intencji (np. otwarcia strony internetowej w przeglądarce). Schemat i format identyfikatora URI są dostosowane do rodzaju użycia, a aplikacja może obsługiwać określone schematy i ciągi identyfikatorów URI w dowolny preferowany sposób.
Niektóre schematy adresów URI są zarezerwowane przez komponenty systemu. Na przykład żądania danych od dostawcy treści muszą używać parametru
content://. W intencji identyfikator URI korzystający ze schematuhttp://jest obsługiwany przez przeglądarkę.
Budowanie
- adb
- Android Debug Bridge, aplikacja do debugowania w wierszu poleceń, która jest częścią pakietu SDK. Narzędzie adb umożliwia przeglądanie urządzenia, kopiowanie narzędzi na urządzeniu oraz przekierowywanie portów na potrzeby debugowania. Jeśli pracujesz w Android Studio,
adb jest zintegrowany z Twoim środowiskiem programistycznym. Akronim jest zapisany wyłącznie małymi literami w zwykłym tekście. Gdy chodzi o samo polecenie, jest ono zapisywane jako
adb. Więcej informacji znajdziesz w artykule Sprawdzanie, czy masz zainstalowane narzędzia fastboot i adb. - Projekt na Androida
- Repozytorium Git na hoście Android Gerrit. Więcej informacji o działaniu Git znajdziesz w edytorze źródeł Git.
Powiązane: Repozytorium Git
- odcisk cyfrowy kompilacji
- Unikalny ciąg tekstowy zrozumiały dla człowieka, zawierający informacje o producencie, przypisane do każdej kompilacji. Więcej informacji znajdziesz w artykule Tworzenie pakietów OTA.
- Gałąź Git – kanoniczna
- Różne wersje dla każdego repozytorium Git, np.
android-11.0.0_r1, dostępne na stronie cs.android.com/android/platform/superproject/+/android-11.0.0_r1. Więcej informacji znajdziesz w artykule Git Podział – gałęzie w pigułce. - Gałąź Git – lokalna
- tymczasowa gałąź w bieżącym kliencie repozytorium, w której można wprowadzać zmiany w kodzie za pomocą polecenia
repo start branch-name .. To jest aktywny kierunek rozwoju. Ostatni commit w gałęzi nazywany jest wierzchołkiem tej gałęzi. - Repozytorium Git
- Czasami nazywany projektem, jest to część kodu źródłowego reprezentująca określony komponent lub typ urządzenia, np.
frameworks/baselubplatform/packages/apps/Car/Media.Powiązane: projekt Androida
- plik manifestu
- Plik XML opisujący pogrupowanie repozytoriów Git według gałęzi, wersje Git, w których te repozytoria należy wybrać, oraz ich układ w systemie plików. Ten plik XML, który zazwyczaj nosi nazwę
default.xml, jest powiązany z gałęzi repozytorium i opisuje repozytoria Git oraz gałęzie Git sprawdzone podczas inicjalizacji i synchronizacji gałęzi repozytorium. Plik ten definiuje różne repozytoria Git, które narzędzie Repo powinno pobrać do klienta Repo w ramach checkoutu, aby skompilować produkt (np. system operacyjny Android Automotive). Wszystkie pliki manifestu znajdziesz na stronie android.googlesource.com/platform/manifest/+refs. Aby pobrać pliki platformy Android (AOSP), przejdź do domyślnego pliku manifestu zawartego w plikach manifestu na stronie android.googlesource.com/platform/manifest/+/refs/heads/main/default.xml. Informacje o aplikacjach oraz format pliku manifestu na potrzeby tworzenia platformy znajdziesz w artykule Omówienie pliku manifestu aplikacji. - bezprzewodowa (OTA) aktualizacja
- Urządzenia z Androidem w polu mogą otrzymywać i instalować aktualizacje bezprzewodowe (OTA) systemu, aplikacji i reguł stref czasowych. Więcej informacji znajdziesz w sekcji aktualizacje OTA.
- Gałąź repozytorium
- Kolekcja repozytoriów Git zapisana w pliku manifestu, który reprezentuje wersję (kompilację) kodu źródłowego Androida, np.
android11-gsilubaosp-android-games-sdk, pobrana za pomocą poleceńrepo initirepo sync. W opisie pliku manifestu znajdziesz linki do wszystkich plików manifestu. Użyj wyszukiwarki kodu Androida, aby wyszukać ich wersje. - uprev
- Ogólnie rzecz biorąc, uprev aktualizuje podprojekt składowy większego projektu do nowszej wersji. Aktualizacja zmienia poziom rewizji na następną wersję lub na najnowszą dostępną wersję. W przypadku pakietu HIDL, aby zachować zgodność wsteczną na poziomie pakietu, nowy pakiet jest aktualizowany do wyższej wersji podrzędnej, zachowując nazwę i główną wersję starego pakietu. W przypadku konfiguracji bootloadera aktualizacja powoduje uaktualnienie obsługi wersji nagłówka rozruchu do najnowszej wersji.
Platforma
- środowisko wykonawcze Androida (ART) i Dalvik
- Android Runtime (ART) to zarządzany środowisko uruchomieniowe używane przez aplikacje i niektóre usługi systemowe na Androidzie. ART to domyślne środowisko uruchomieniowe na urządzeniach z Androidem 5.0 (poziom interfejsu API 21) lub nowszym. ART i jego poprzednik Dalvik zostały pierwotnie stworzone specjalnie na potrzeby projektu Android Open Source. ART jako środowisko uruchomieniowe wykonuje Dalvik Format pliku wykonywalnego i specyfikacja kodu bajtowego Dex. ART i Dalvik to kompatybilne środowiska wykonawcze, które obsługują kod bajtowy Dex, więc aplikacje opracowane pod kątem Dalvik powinny działać w ART.
- Plik DEX (.dex)
- skompilowany plik kodu aplikacji na Androida; Programy na Androida są kompilowane do plików Dalvik Executable (DEX) z rozszerzeniem
.dex, które są następnie skompresowane do pojedynczego pliku APK na urządzeniu. Pliki DEX można tworzyć, automatycznie tłumacząc skompilowane aplikacje napisane w języku programowania Java.